Atalanta op bessen van de aronskelk
Het einde van de ‘gevoelsmatige’ zomer nadert, of eigenlijk: de ‘gevoelsmatige’ winter nadert. Ik vind dat
altijd een moeilijk stap. Ik troost me met de appeloogst uit mijn tuin: ik eet heel veel valappeltjes op een
dag. Mijn favoriet is de rode Gravensteiner. In de kelder liggen de bewaarappels in rijtjes op de planken.
Ik maak weer appeltaart, appelmoes, gebakken appelschijfjes, en apple-crumble.
altijd een moeilijk stap. Ik troost me met de appeloogst uit mijn tuin: ik eet heel veel valappeltjes op een
dag. Mijn favoriet is de rode Gravensteiner. In de kelder liggen de bewaarappels in rijtjes op de planken.
Ik maak weer appeltaart, appelmoes, gebakken appelschijfjes, en apple-crumble.
Soms zie ik een atalanta in de tuin opvliegen. Op de rotte appels heb ik er nog geen gezien.
Als de zon even schijnt kijk ik even of de vlinders er nog zijn. Ja, ze zijn er nog!
September 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een bericht achterlaat!