Een beetje van Knorr en een beetje van mezelf

Bruin blauwtje

Ik ben zo iemand die zonder pakjes en zakjes kookt, geen instant-type zeg maar. Met tuinieren ligt dat anders. Ik koop, net als de meeste mensen, kant-en-klare planten in potjes, en ook sla, tomaten, kool en prei zaai ik niet zelf, maar koop ze als kleine plantjes. Maar ik had met mezelf afgesproken dat het bloemenweitje geen instant tuin zou worden, maar puur natuur. Door met maaien en afvoeren van het maaisel het stikstofgehalte terug te brengen, zouden de bloemen vanzelf in dit deel van de tuin komen. Aan de grassoorten die geleidelijk veranderden kon ik zien dat er inderdaad steeds minder stikstof in de grond zat. Maar qua bloemen bleef het beperkt tot een handjevol soorten als paardenbloem, duizendblad, streepzaad, distel en zuring. Ik verzamelde iedere zomer zaden uit mooie bermen, en zo kwamen er kaardenbol, teunisbloem,  boerenwormkruid en wat jacobskruiskruid bij. Voor de dagvlinders zijn vooral distel en jacobskruiskruid een bezoekje waard.

Anderhalf jaar geleden werd ik ongeduldig en kocht een zakje zaad voor inheems bloemengrasland. Vorige zomer kwamen er aarzelend wat soorten bij en dit jaar schoorvoetend nog een paar: oreganum, grasklokje, rolklaver, kaasjeskruid, centaurie en slangenwortel bijvoorbeeld. Het jacobskruiskruid kreeg het ineens naar de zin en breidde zich flink uit. Vlinders zie ik vooral op rolklaver en oreganum zitten.

Tot mijn grote opwinding vloog er in mei een icarusblauwtje door het weitje. Maar de afgelopen dagen is het een groot instant succes! Als ik op een zonnig moment ga kijken, zie ik pakweg vier citroenvlinders, twee grote koolwitjes, drie dagpauwogen, een gehakkelde aurelia, zes landkaartjes, acht oranje zandoogjes, een kleine vuurvlinder, een groot dikkopje, en (een week geleden twee, maar later) een bruin blauwtje. Icarusblauwtje, groot dikkopje en bruin blauwtje zag ik nooit eerder in mijn tuin, oranje zandoogje nooit eerder in meervoud. Ik stel tevreden (en een beetje trots) vast dat mijn ‘bloemensoepje’ in de smaak valt bij de gasten.

Juli 2017