Geen mooie foto, maar wel een grote vos! En dat is mooi, want grote vossen waren al min of meer
uitgestorven in Nederland (“mogelijk als standvlinder verdwenen”). Maar sinds een paar jaar worden er
weer meer gezien en zijn er ook eitjes of rupsen gevonden. Ook in de Kampina, waar deze vos even op de
werkschuur landt, als ik daar samen met vrijwilligers net óók even zit uit te blazen.
De grote vos is dus zeker een ‘goed-nieuws-vlinder’ te noemen. Zie dat kleine witte puntje op die donkere
vleugel, zo is de grote vos een lichtpuntje in een donkere tijd voor natuurliefhebbers. Daarbij komt dat hij
helemaal op eigen kracht is terug geveerd. Het is niet duidelijk waarom de aantallen achteruit gingen en
ook niet waarom er sinds een paar jaar weer veel meer worden gezien. Hier zit geen soortbeschermingsplan
achter, geen speciaal voor de grote vossen gemaakte open plekken, houtstapels, boomgaarden, ook geen
lobby om bestrijdingsmiddelen uit te bannen vanwege de laatste grote vossen.
En daar zit-ie opeens. Het is een hele goede reden om in juichen uit te barsten, maar ik baal er vooral van
dat ik alleen een slechte foto van de sombere kant (zij het met een klein wit puntje) op een lelijk stuk hout
kan maken. Een soort hebberigheid, lelijk van mij.
Juli 2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een bericht achterlaat!